electron

electron
1) электрон

2) электронно-лучевой
3) электронный
background electron
beta-decay electron
bonding electron
capture electron
collective electron
Compton electron
conduction electron
conversion electron
degenerate electron
eject electron
ejection of an electron
electron acceptor
electron beam
electron bombardment
electron bunch
electron bunching
electron capture
electron conduction
electron conductor
electron coupling
electron detachment
electron diffraction
electron donor
electron emission
electron focusing
electron gas
electron gun
electron injection
electron injector
electron jump
electron lens
electron microphotography
electron microscope
electron mobility
electron optics
electron pair
electron plasma
electron shell
electron transit
electron trap
electron tube
excess electron
fast-moving electron
free electron
high-energy electron
hot electron
incoming electron
inner electron
knock out electron
loss of an electron
low-energy electron
luminous electron
oblique electron
orbital electron
outer electron
outgoing electron
primary electron
quasi-free electron
relativistic electron
secondary electron
slow electron
spin of electron
tunneling electron
unpaired electron
vagabonding electron
valence electron

attachment of electron to atom — присоединение электрона к атому


channel electron multiplier — электронный умножитель с распределенными динодами, вторично-электронный умножитель с распределенными динодами


collective electron model — модель коллективизированных электронов


electron beam drilling — бурение электронным лучом


electron beam etching — травление электронным лучом


electron beam-plasma interaction — взаимодействие электронного пучка


electron diffraction analysis — электрографический анализ


electron discharge device — электровакуумный прибор


electron plasma modes — электронные колебания плазмы


electron ring compressor — генератор заряженного торуса адиабатический


electron trapping site — центр захвата электрона


electron tube computer — ламповая вычислительная машина


fill an electron shell — заполнять электронную оболочку


high-bipotential electron bum — высоковольтный бипотенциальный электронный прожектор


high-intensity electron beam — пучок электронный сильноточный


ionize by electron collision — ионизировать ударами электронов


mirror electron microscope — зеркальный электронный микроскоп


negative electron affinity — <chem.> сродство электронное отрицательное


reflection electron microscope — отражательный электронный микроскоп


scanning electron microscope — растровый электронный микроскоп


secondary electron multiplier — <tech.> умножитель вторично-электронный


strip electron beam — ленточный электронный пучок


transmisson electron microscope — просвечивающий электронный микроскоп


valence band electron — электрон валентной зоны


Англо-русский технический словарь.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Полезное


Смотреть что такое "electron" в других словарях:

  • ÉLECTRON — L’électron est une particule élémentaire stable. Il possède une charge électrique négative, une très petite masse (près de 2 000 fois plus petite que celle de l’atome le plus léger: l’hydrogène), et un moment angulaire propre appelé spin, auquel… …   Encyclopédie Universelle

  • Éléctron — Électron Électron Sections transversales des premières orbitales de l atome d hydrogène, le code de couleurs représentant l amplitude de probabilité de l électron Propriétés générales …   Wikipédia en Français

  • Electrón — Saltar a navegación, búsqueda Electrón e− Representación en corte transversal de los orbitales s, p y d del átomo de hidrógeno para los tres primeros números cuánticos. La intensidad del color indica la densidad de …   Wikipedia Español

  • electron — ELECTRÓN, electroni, s.m. Particulă elementară cu cea mai mică sarcină electrică cunoscută în natură şi care intră în alcătuirea atomilor tuturor substanţelor. – Din fr. électron. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  ELECTRÓN s. (fiz.)… …   Dicționar Român

  • Electron — E*lec tron, n. [NL., fr. Gr. h lektron. See {Electric}.] 1. Amber; also, the alloy of gold and silver, called {electrum}. [archaic] [1913 Webster] 2. (Physics & Chem.) one of the fundamental subatomic particles, having a negative charge and about …   The Collaborative International Dictionary of English

  • electron — coined 1891 by Irish physicist George J. Stoney (1826 1911) from ELECTRIC (Cf. electric) + on, as in ION (Cf. ion) (q.v.). Electron microscope translates Ger. Elektronenmikroskop (1932) …   Etymology dictionary

  • Electron — См. Электрон Термины атомной энергетики. Концерн Росэнергоатом, 2010 …   Термины атомной энергетики

  • electrón — 1. partícula elemental cargada negativamente, con carga específica, masa y spin. El número de electrones que rodea al núcleo de un átomo es igual al número atómico de esa sustancia. Los electrones pueden ser compartidos o intercambiados por dos… …   Diccionario médico

  • eléctron — |ét| s. m. [Física] Corpúsculo que contém a mínima carga de eletricidade negativa, constituinte universal da matéria. = ELETRÃO • [Portugal] Plural: eléctrones.   ♦ [Portugal] Grafia de elétron antes do Acordo Ortográfico de 1990.   ♦ Grafia no… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • electrón — sustantivo masculino 1. Área: física Partícula elemental de un átomo cargada negativamente …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • electrón — (Del gr. ἤλεκτρον, ámbar, con acentuación fr.). m. Fís. Partícula elemental más ligera que forma parte de los átomos y que contiene la mínima carga posible de electricidad negativa …   Diccionario de la lengua española


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»